நான் என் முன்னால் காதலியைக்கேட்டேன்
இப்போது நி யார் என்று
வேறொருவனின் துனைவியென்றாள்
அவனுக்கு நி மனவியல்லவா என்றேன்
உடனே மறுத்தால் மனவியாகிறுந்தால் என்றோ
மரணித்திறுப்பேன் துனைவியென்பதால் தான்
இன்னும் உயிர்வாழ்கிறேன் என்றாள்
இது துரோகம் இல்லையா என்றேன்
கண்டிப்பாக எனக்கு நானே இழைத்துக்கொள்ளும்
துரோகம் என்றாள்
சரி எப்போது அவனுக்கு மனைவி ஆவாய் எனக்கேட்டேன்
அவன் கருவை என் வயிற்றில் சுமந்து ஒரு குழந்தையும் பெற்றெடுத்தாலும்
அக்குழந்தைக்கு தாயாவேன் ஆயினும் அவனுக்கு
துனைவியாகவே இருப்பேன் இறக்கும் வரை
4 comments:
நல்லதொரு சிந்தனைக் கவிதை.துணைவிக்கும் மனைவிக்கும் நிறையவே வித்தியாசம்.அதைக் கருவாக எடுத்திருக்கிறீர்கள்.முயற்சி அருமை.
எழுத்துப் பிழைகளைத் திருத்திக் கவிதையைச் சீராக்கினால் அருமையாய் இருந்திருக்கும் ராஜவம்சம்.
காண்க
Favorite Books
* தேடிக்கொன்டிருகிறேன்'
Read and recite AL QURZN
please click Tanzil: AL QUR'AN--அல்-குர்ஆன் ( Recitation and Translation )
please click-முஸ்லிம் -- நபிமொழித் தொகுப்பு
http://nidurseasons.blogspot.com/
nice and behind your poetry there are many true real life hurdles.
Post a Comment
புத்திமதி சொல்வது உங்கள் கடமை